W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego!
Tymi słowami czyniąc równocześnie ręką znak krzyża - rozpoczynam radosną przygodę pisania na blogu.
Tymi słowy rozpoczynała się pierwsza w Europie konstytucja mojego narodu, Tymi słowami mój dziad Stanisław rozpoczął pisanie w czasie II wojny światowej rodowodu rodziny Zygarłowskich sięgające pamięcią czasów napoleońskich, te słowa znajduję na początku testamentu Ojca Ludwika, tymi słowami rozpocząłem pisanie koncepcji ideowej do niezrealizowanego projektu biało czerwonego świetlistego krzyża pojednań jaki projektowałem przed rokiem dla stolicy Polski Warszawy.
Dzisiaj w uroczystość Trójcy Świętej: Boga Ojca, Jego Syna Jezusa Chrystusa i Ducha Świętego pod namową dwóch pań: zawsze mi przychylnej i miłej Ani Miłek – administratorki i nieznanej mi bliżej Karoliny 77 – moderatorki z forum „KONICZYNKA – z nadzieją na lepsze jutro” podjąłem ostateczną decyzję pisania na blogu.
O czym będzie blog: o wierze, o nadziei i o miłości.
Aniu dziękuję za założenie bloga i słowa zachęty i otuchy. Karolino, Tobie zwłaszcza, dziękuję za zdecydowaną postawę, bo bez niej nie byłoby tego bloga.
Jako uczeń Chrystusa uważam że Bóg kieruje wszystkim. Ja mam być świadkiem, solą i światłem.To co będę pisał nie ma być o mnie, ale o NIM, moim Bogu w moim życiu.
Amen!
Jerzy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz